Epiloog

Gisteren was het 14 dg geleden dat we thuis zijn gekomen.
Enerzijds was het fijn om thuis te komen en weer te genieten van de luxe die je om je heen verzameld hebt, anderzijds was het wennen.
Het zogenaamde avontuur was opeens teneinde en je dient je weer te voegen in de structuur die door de maatschappij, je omgeving en door je zelf is gevormd.
Maar aléz hé, het kan slechter verkeren.

Terugkijkend zijn we aan onze reis met goede moed begonnen.
We zouden het wel even doen, de Groene route naar midden Frankrijk, afbuigen naar Basel en dan weer terug via de Rijn of de route Amsterdam - Rome maar dan in omgekeerde richting.
Het begin, het stuk door de Ardennen viel behoorlijk tegen en was zwaar.
Door allerlei omstandigheden die ons bezig hebben gehouden voor de start van onze fietstocht, zat de motivatie niet zo tussen de oren zoals dat vorig jaar het geval was, toen we naar Santiago zijn gefietst.
Jammer, want je wilt toch gaan voor het doel dat je gekozen hebt, en als je dat doel moet bijstellen voelt dat een teleurstelling aan.
Maar St Jacob is toch al die tijd onze begeleider geweest.
Zoals al eens eerder geschreven, " de weg is het doel, en alles wat je onderweg meemaakt. Niet het "geplande" is het doel".
Hoewel we zelf al aan het zoeken waren naar mogelijkheden om er samen toch een leuke vakantietocht van te maken, heeft St Jacob ons een Luxemburgse fietser, die we onderweg tegenkwamen, gestuurd. (Tenminste als je dat zo geloven wilt)
Hij schetste de mogelijkheid om van de route af te buigen en via Mosel, Saar en uiteindelijk de Rijn, de tocht te vervolgen.
Het klinkt misschien oubollig, maar fietsen langs deze rivieren, en met name de Mosel, iedere keer weer verder trekken en het landschap zien veranderen, is eigenlijk een sprookje.
Daarnaast de gemütlichheid die we in het Duitse rivierenland ervaren hebben is toch een sfeer die je op je gemak stelt waardoor het makkelijk is een ontspannen vakantiegevoel te krijgen.
Hoewel het ook wel eens spannend was.
'S morgens niet weten waar je 's avonds terecht komt, hoort bij het maken van zulke fietstochten, maar omdat ik al 2 kg aan routeboekjes bij me had wilde ik niet nog meer routeboekjes en/of kaarten kopen. Met als gevolg dat je afhankelijk bent van de informatie die je onderweg wel of niet tegen komt. Dus van een zekere planning was geen sprake.
Langs de Mosel was dat niet zo'n probleem, de hele weg zijn er wel voldoende voorzieningen waaronder ook campings.
Maar de route langs de Saar en de Rijn was wat moeilijker.
Het begrip "Dauercamping" roept minder leuke herinneringen op als de basisvoorzieningen niet aanwezig zijn of niet toegankelijk voor de passant.
St Jacob blijft om ons heen, want in Speyer (pelgrimsstad) heeft hij ons doen besluiten om deze stad als eindpunt te kiezen en langzaam terug te gaan richting huiswaarts. En dat voelde goed.

Al met al hebben we een schitterende tocht gehad, gekke dingen meegemaakt, andere indrukken opgedaan, veel leuke mensen ontmoet.
Dus we kijken met een goed gevoel terug op onze fietstocht die begonnen is als een groene route maar geëindigd is als blauwe route.

Tevens willen wij iedereen bedanken voor de leuke, onverwachte, stimulerende , hartelijke reacties, waaronder ook telefoontjes en sms-jes, op onze reisverslagen.
Het heeft ons wel geholpen om over moeilijke punten heen te komen.
Hartelijk dank en wie weet tot volgende keer of tot ziens.

Anne en Theo